

|
|
GRAANCIRKELS
BEELDTAAL GEWASFORMATIES
Cavallo, Italië
30 juni 2013
In de ochtend die volgt op de ontdekking van deze voortreffelijke formatie
ontving ik langs buitenzintuiglijke weg het beeld van een gebroken kamer-thermostaat. Later
die dag bereikte mij het verslag van deze nieuw gevonden formatie waarbij het bijgevoegde
plaatje mij onmiddelijk aan de thermostaat herinnerde.
De formatie bevat een binaire code die wijst op vier elementen,
te weten; K = potassium, H = waterstof, S = sulfur and D = deuterium (zwaar water).
Kort nadat de formatie was gerapporteerd, begon Red Collie, een bekende graancirkel
commentator, te speculeren dat het te maken zou hebben met koude atoomfusie. Aangezien hij
vaak één van de eerste en tot de invloedrijkere personen behoort, is het ontwerp thans in de
zienswijze van de meeste mensen gerelateerd aan deze vorm van kernfusie. De hulp van "slimme"
algoritmes in de meeste zoekmachines consolideren waarschijnlijk deze situatie.
Hoewel ik mezelf niet als genoeg wetenschapper beschouw om zijn speculaties te
kunnen bevestigen dan wel te verwerpen, lukt het me echter wel om de gebroken thermostaat idee te
passen in de koude kernfusie theorie aan de hand van één van de kenmerken ervan. Dit type
kernfusie is namelijk in principe in staat om bij kamertemperatuur te starten. Het zal overbodig
zijn te vermelden dat als de fusie eenmaal is opgestart en zich ontwikkelt, de temperatuur ver
boven het huiselijke uitstijgt met het gevolg dat de kamerthermostaat zal bezwijken.
Naar mijn gevoel is in dit geval de gedachte aan een gebroken thermostaat tamelijk onzinnig, er
als het ware bijgesleept, maar wie het werkelijk weet mag het zeggen.
Een andere denkrichting waarin de gebroken thermostaat een plaatsje kan vinden,
gaat over klimaatcontrôle op wereldschaal.

De gebroken thermostaat zoals ik die zag met mijn derde oog.
Mijn aanvankelijkelijke associatie met de gebroken thermostaat was die van schade
die wordt toegebracht aan de bovenste lagen van de atmosfeer als gevolg van geo-engineering. Het is
een zeer serieus onderwerp dat naar mijn mening niet genoeg aandacht krijgt in de gangbare media.
Toch gaat het de ontwikkeling van de mensheid als geheel aan, en wel op een heel
fundamenteel niveau. Geo-engineering gaat over het manipuleren van het klimaat op onze aarde.
Het kan van betekenis zijn dat in dezelfde maand waarin de formatie verscheen, de
CIA had aangekondigd 630.000 dollar (=478.000 Euro) voor onderzoek in geo-engineering te zullen
investeren. Opmerkelijk, wanneer men bedenkt dat de republikeinen een jaar tevoren een compleet
departement voor klimaatverandering en nationale veiligheid had gesloten. Dit met het argument
dat de CIA zich niet hoort te mengen in klimaat aangelegenheden.
Deze beweging komt op mij over als deels een cover-up strategie, nu het algemene
publiek het onderwerp bij de officiële instanties meer en meer op de agenda poogt te krijgen. Het
suggereert dat geo-engineering een nieuw verschijnsel is waar naar gekeken zou moeten worden, alsof
overheidsprogramma's niet al decennia lang, veelal op geheime basis, zich met deze materie inlaten.
Ondertussen worden we voorgelogen dat klimaatverandering voornamelijk het gevolg zou zijn van de
CO-2 uitstoot van onze auto's. Dit is waar klimaatvraagstukken en de belangstelling voor vrije
energie samenkomen...
NAS is één van de drie organisaties die het onderzoek voor de CIA gaan doen.
Het zal bijvoorbeeld de wenselijkheid van "solar radiation management" bestuderen. Solar radiation
management kun je vertalen als het beheer over zonnestraling. In feite staat de verhullende term
voor het pompen van deeltjes in de atmosfeer om het inkomend zonlicht te reflecteren zodat deze
de aarde niet bereiken kan.

Kunstmatige wolkenvorming boven de Keltische zee.
De elementen waarover de gewasformatie spreekt, komen niet overeen met de
gewoonlijk voor geo-engineering gebruikte elementen. Deze gewoonlijk gebruikte elementen zijn
strontium, sulfur, aluminium en barium. Dit zijn tenminste de elementen die meestal in de
discussies en/of voorlichting over chemtrails worden genoemd, maar wie kan weten wat er zoal nog
meer in de lucht wordt verspreid en in welke hoeveelheden? Van aluminiumdeeltjes is bekent dat ze
effectiever het zonlicht blokkeren dan sulfur.
Tot hieraan toe is het moeilijk de betekenis van de formatie te begrijpen.
Een gebroken thermostaat? Koude atoomfusie, Geo-engineering, Vrije energie? Ik wil kijken of
het mogelijk is een stapje dichter bij de boodschap te komen door de kleine driehoekjes die
in de formatie zijn te ontdekken, aan een nader onderzoeken te onderwerpen.

De kleine driehoekjes.
In tegenstelling tot de drie kleine driehoekjes die zijn verbonden aan de
ring met binaire codes, zijn de zes driehoekjes in het waterstof segment op een
chaotische wijze gerangschikt. Deze zes lijken "vrij"te zijn, althans binnen de beperking van
het kader er omheen. De drie lijken gebonden, gepositioneerd in een vaste orde. De spanning
tussen orde en chaos, of gebonden en vrij, nodigde me uit om de zes juist in een vaste orde en de
drie op een chaotische wijze te rangschikken. Dit is uiteraard niets anders dan een experiment
met de bedoeling meer helderheid te verkrijgen.
Het diagram overziend wordt het thans duidelijk dat de zes kunnen worden
geïnterpreteerd als deeltjes van een hexagon. Met slechts één stap verder wordt het aanvaardbaar
dit hexagon te projecteren op de veelvuldig toegepaste schematische weergave van moleculaire
structuren... Laten we de Benzeen molecuul als voorbeeld nemen.
Hoewel het een noviteit is om atomen als kleine driehoekjes weer te geven,
moet het gezegd worden dat het zin heeft om ze als zodanig op te vatten wanneer we de diagrammen
bestuderen. Kijkt men naar de kleine driehoekjes op zich, dan krijgt men de neiging het idee
te bekritiseren omdat het zal verwarren met de drie hoeken die elk atoom dan telt.
Akkoord, maar dan, waarom zou men deze hoeken niet beschouwen als de deeltjes
van het atoom? De meest logische manier om dit te doen is door één hoek op te vatten als een proton,
een andere hoek als neutron en de overgebleven hoek als een electron. Voilà, zo simpel kan chemie
blijkbaar zijn. Het Deuterium-atoom komt naar voren als de beste candidaat voor de representatie
van een klein driehoekje...
Om mijn grappige fantasietjes te voltooien; als we de atomen modelleren
naar een hexagonische structuur, dan zal elke eerste hoek samenvallen met het centrum van de
gecomponeerde molecuul. Op mij komt het over als een vorm van fusie. Ik begrijp dat het simpel
slechts één manier van hier naar kijken is, maar toch, hoe mooi het lijkt te passen met de
veronderstelde koude fusie theorie!
Ik begrijp dat ik nauwelijks iets heb uitgelegd over de reden voor de
aanwezigheid van de vier elementen in het Cavalla graancirkel-ontwerp, maar ik denk dat het
wijs is om dit maar over te laten aan echte chemici.
Randell, betekenis van graancirkels
|
|
|